Elektrikli Yılan Balığı (Elektrik'li Balık) Hakkında Bilgi

Elektrikli Yılan Balığı (Elektrik'li Balık) Hakkında Bilgi

Elektrikli yılan balığı (Electrophorus electricus), Yeni dünya bıçak
balıkları takımından elektriktür. Bu yetenek hem avlanırken hem de
savunma anında kullanılabilir. Elektrikli yılan balığı Güney
Amerika'nın kuzey doğusundaki Amazonlar ve Orinoco bölgelerinde,
çamurlu ve oksijen bakımından fakir tatlı sularda yaşar.


Elektrikli yılan balığı, adından ve görüntüsünden tahmin edildiği gibi
bir yılan balığı olmayıp, yeni dünya bıçak balıkları (Gymnotiformes)
takımından sayılır. Asıl yılan balığı gibi silindirik uzun bir vücudu
vardır. Anal yüzgeci hemen hemen tüm vücut boyunca ilerler ve kuyruk
ucunda son bulur. Sırt- kuyruk ve karın yüzgeci mevcut değildir. Boyu
2.5 metreyi bulabilirken ağırlığı 20 kg'a kadar gelebilir. Geniş, oval
ve yassı olan kafası heybetli bir ağız taşır. Renk, griden
kahverengimsi boz renge kadar uzanır. Ağız boşluğundaki özel bir kan
damarından oksijen alır ve ortalama her on dakikada bir su yüzeyinde
hava solur.


Vücudunun büyük kısmı, aslında yüksek gerilim salan kaslara dönüşmüş
elektrik organlarıelektroplax) ile kaplıdır. Bu organlar, herbiri düşük
gerilim üreten çok sayıdaki elektrik üreten elementlerden oluşur. Bu
aynı, seri olarak bağlanmış bir pil sistemi gibi gerçekleşir. Bir
elektrikli yılan balığında 5.000 ile 6.000 arasındaki elektroplax,
beraberce 500 voltluk bir gerilim, 500 wattlık elektrik üretebilir. (


Organlar, avlarını yakalamasına ve savunmaya hizmet ederler. Gerilim,
sadece küçük balıkları öldürürken, ayrıca bir insanı da ölümcül olarak
yaralayabilecek durumdadır. Alexander von Humboldt'un ünlü Güney
Amerika keşif gezisinde tasvir ettiği gibi, elektrikli yılan balığı
hatta atları bile öldürebilir.


Halkın, balığın çarpmasından korkusu o kadar abartılıydı ki biz ilk üç
gün hiçbir şey hissetmedik. Derken rehberimiz atları ve katırları suya
getirdi ve avlamaya başladı. Daha beş dakika geçmişti ki iki at
boğuldu. 1.6 m boyundaki elektrik balığı atın karnına saldırdı ve onu
çarptı. Ancak zamanla eşit olmayan savaşın ateşi düştü ve tükenmiş
balıklar dağıldı. Birkaç dakika sonra beş büyük yılan balığımız vardı.
Onlarla dört saat boyunca deneyler yaptıktan sonra takip eden günlerde,
kas halsizliği, eklem ağrıları ve genel iç bulantısı hissettik.
(Not: Humboldt burada özellikle, atların boğulduğunu vurguluyor. Yılan
balığının çarpması at için öldürücü olmasa da onu durgun bir suda da
boğulabilecek kadar uyuşturuyor.)
Elektrik çarpması balığın bulanık suda yön tayinine, kendi sınırlarını
belli etmesine ve çiftleşecek partner bulmasına da hizmet eder. Balık
bu esnada daha zayıf ve daha yavaş impulslar üretir.
Genç yılan balıkları zeminde yaşayan omuriliksizleri yerler. Buna
karşın yetişkinler, ağırlıklı olarak yemeden önce öldürdükleri
balıklarla beslenirler.


Elektrikli yılan balıkları, çiftleşme için partnerlerini, elektrik
salınımlarının yardımıyla ararlar. Bu zayıf salınımları mhtemel partner
bulanık suda hisseder. Çiftleşme genelde Eylül ile Aralık arasında yer
bulur. Erkekler su bitkileri ile yuva kurar, yumurtalara ve sonra da
larvalara bekçilik yaparlar. Bunlar, yumurtadan çıktıklarında on
santimetre boyundadırlar.

teşekkürler