Çeşitli etkenlere bağlı olarak myokardin
inflamasyonu ve nekrozudur. Akut ve kronik Coxsackie B virus myokarditi
tipik örneğidir (%50'sini oluşturur). Hastaların çoğu asemptomatiktir.
İngiltere'de yapılan bir çalışmada 18-50 yaş arası erkeklerde %5
oranında asemptomatik fokal MK saptanmıştır. Kaza, intihar ve cinayet
gibi nedenlerle ölenlerde yapılan otopside %4 geçirilmiş myokardit
saptanırken, bu oran ani ölenlerde yapılan otopsilerde %17 olarak
bulunmuştur.
PATOJENEZ: Mononükleer hücre infiltrasyonu, kalp kası hücresi
dejenerasyonu ve nekrozu vardır. Makroskopik olarak ise dilatasyon,
hafif hipertrofi, endokardda kalınlaşma, kordalarda kalınlaşma ve
kısalma, myokardiyal fibroz görülür.
KLİNİK BULGULAR: Yaşa, akut veya kronik oluşuna ve kişinin verdiği immün
yanıta göre asemtomatik tablodan kronik myokardit + dilate
kardiyomyopatiye kadar değişen tablolar görülebilir. Yenidoğanlarda
fulminan seyrederken, süt çocukları ve oyun çocuklarında ancak
kardiyomyopati gelişince tanı konulur.
Coxsackie B'li bir yenidoğanda: Ateş, takikardi, gallop ritmi, siyanoz,
kül rengi deri (şok bulgusu), solunum distresi, ağır kalp yetersizliği
ve hepatomegali vardır. Muayenede kalp sesleri derinden gelir, asidoz
bulguları mevcuttur ve apekste mitral yetersizliği üfürümü duyulabilir.
Tele: Belirgin kardiyomegali ve pulmoner ödem vardır.
EKG: Voltaj supresyonu, sinüzal takikardi, supraventriküler takikardi,
ventriküler ekstrasistol, ST ve T değişiklikleri ve çeşitli disritmiler
vardır.
COXSACKİE B'Lİ BÜYÜK ÇOCUK / ERİŞKİN: Ateş, Çarpıntı, göğüs ağrısı,
gripal enfeksiyon bulguları, gallop ritmi, disritmi, kalp yetersizliği
bulguları, mitral ve triküspid yetersizliği bulguları vardır. Tele ve
EKG bulguları aynıdır.
TANI: Sedimentasyon yüksek, kalp enzimleri (SGOT, CK MB bandı, LDH) ve
Coxsackievirüs IgM yüksektir ve özellikle Coxsackie virüs IgM 5-10 yıl
yüksek kalabilir.
EKO: Sol atriyum/ventrikül dilatedir, ventrikül fonksiyonları (EF ve
KF)düşüktür, perikardiyal sıvı vardır ve Dopplerle MY saptanır. Kesin
tanı endomyokardiyal biyopsi (EMB) ile konur.
TEDAVİ
atak istirahati,
oksijen, monitörizasyon (ani ölümlere karşı dikkat), digoksin (kontrollü
ve yarı dozdan başlanır), diüretik, sıvı / tuz kısıtlaması gerekir.
Kalp debisi düşük ise dopamin ve adrenalin, aritmi varsa antiaritmik
verilir. Kortikosteroid ve immünosupresif tedavisi tartışmalıdır.
PROGNOZ: Yenidoğan döneminde %75 mortalite vardır. %10-20 ise spontan
düzelebilir. Erişkinlerde spontan düzelme oranı %10-50 olarak
bildirilmektedir. Dilate kardiyomyopati gelişmiş ise tedavisiz %50'si
ilk 2 yıl içinde kaybedilir.
Çarş. Haz. 16, 2010 6:13 am
